Celso Emilio Ferreiro - Monólogo do vello traballador

LONGA NOITE DE PEDRA

Monólogo do vello traballador


Agora tomo o sol. Pero até agora

traballei cincoenta anos sin sosego.

Comín o pan suando día a día

nun labourar arreo.



Gastei o tempo co xornal dos sábados,

pasou a primavera, veu o inverno.

Dinlle ao patrón a frol do meu esforzo

i a miña mocedade. Nada teño.

O patrón está rico á miña conta,

eu, á súa, estou vello.

Ben pensado, o patrón todo mo debe.

Eu non lle debo

nin xiquera iste sol que agora tomo.

Mentras o tomo, espero.


http://www.ctv.es/USERS/luz/LNP.htm#mon%C3%B3logo